Eskuekin kantuan
Gure mundu zabal honek milaka hizkuntza ditu, milaka berbaera eta beste horrenbeste komunikatzeko modu. Izan hizkuntza handi zein txiki, mundu guztian zehar erabilitakoak edota komunitate jakin batzuetakoak, galduriko hizkuntzak nahiz geroz eta hedatuago daudenak. Egun, globalizazioari esker edo honen erruz, hizkuntzen inguruko informazio gehiago dugu, jakitunago gara; eta honek eragina du gure egunerokotasunean. Esaterako, norberaren curriculumean zenbat eta hizkuntza gehiago menperatzen dituzula jarri, orduan eta lan aukera handiagoa omen dago, nahiz eta norberaren herrikoa ez jakin.
Ni ere, titulitisak bultzatuta edo, zeinu hizkuntza ikasten hasi berri naiz eta aurreko baten, klasean adi egon beharrean nire gauzetan pentsatzen nengoela hau gomutatu zitzaidan: “Gorrek ikus dezakete pelikula bat azpitituluekin edo dantza erakustaldi bat musika entzun ez arren, baina, bertso saio bat, zer?”
Margolanak margolarien adierazpen modu diren bezala, bertsolaria bertsoaz baliatzen da, bai adierazteko bai komunikatzeko ere; eta jakina, ikusle edo entzuleok jasotzen dugun horrekin gozatzen ahalegintzen gara. Baina, gorrek zer? Zelan entzun bertsolariak esaten duena? Zer doinutan esaten duen? Bertso hasieran edo akaberan dagoen? Poto ala hankaluze egin duen? Ezin entzun.
Ezin dute entzun berezkoa dutelako ezintasun hori, baina izatez, izan badute bertsolaritzaz gozatzeko aukera. Horretarako, modu bat eta bakarra dago; alegia, itzultzaile bat izatea. Baina, ikusi al duzue inoiz bertso saioren baten itzultzailerik? Eman pare bat buelta.
