Enare Muniategi
Ahotsak Sarri aipatu ohi dut dena dela ikuskera kontua, eta norberaren aukeraketak honen arabera egiten ditugula, izan lagunak, bikotea, norekin bizi, zer ikasi edo zer musika entzun. Hau da, ikuspuntu jakin batetik erabakitzen dugu zer gustatzen zaigun eta zer ez. Eta niri bertsolaritzan gehien gustatzen zaidana bertsolarien ahotsak dira. Ahots zorrotzak, grabeak, goxoak zein urratuak,
Oihana Iguaran
Egia-hezur J.K. Igerabideren ostutako esaera hau beti lotu dut bertsogintzarekin. Gure kezkak, ametsak, ideiak … hezurmamitzen ditugulako izan daiteke, edo esaldi horri “gezur” hitza sumatzen zaiolako usnatuz gero. Zer da fikzioa gezurra ez bada? Ba bertsolari batentzat, erregistro bat. Bere burua atzean babesteko katamaloa, maskara, gotorlekua; entzulearentzat ispilu izan nahi lukeena. Beti miretsi izan ditut
Aratz Igarzabal
Urte berri on Urte berria hasi genuela ia pare bat aste pasa diren honetan nire burutazio batzuk azaldu nahi nizkizueke. Bertsolaritzaren inguruan bizi gara gutxi-asko eta gabonetan ere izan dugu aukera ederrik bertsotan egin eta bertsoaz gozatzeko.Horren adibide errege bezperan Ataungo Oargi elkartean egin genuen lagun arteko saioa. Bazkari hartan bazen adar jotzea ugari, eta
Oihana Bartra
Amaiera Amaiera da bertsotan lehenengo pentsatu behar omen dena. Azken puntua. Edo hori esan digute beti bertso eskolan. Baina zer da amaiera bat? Amaiera aurrera egiteko, hurrengo bertsoarekin jarraitzeko, bidea da. Azken puntua baino, puntu eta jarrai. Bizitzan bezala. Gauzak hasi eta amaitzen dira. Edo hasi eta aldatu. Edo hurrengo etapari (bertsoari) bide ematen diote.
