Beste asko ere bai, nonbait. Bertsolariez ari naiz; txapelketa garaiaz, bereziki. Guraso izateak eta bertsolari txapelketak azaleratzen dizkie askori barru-barruko kezka, beldur eta zulo beltzak. Eta hori, jarrerara eta pentsamendura kutsatzen da; bertsotara. Apropos, hein batean.
Behin Andoni Egaña nintzela egin nuen amets. Kiroldegi batean nengoen, ehunka pertsonaren aurrean, puru bat eskuan nuela. Abestu nuen ahots erdi zartatu horrekin, eta jendeak gogoz txalotu ninduen. Aldarte ezin hobean esnatu nintzen, indartsu, baina pena pixka batekin, bertsotarako gaitasuna galduta.
Bertsozale erromantikoaren proposamenak txapelketaren arrunkeriaren aurrean - Txapelketako puntu, puntu erdi, kanporaketa eta sailkapen sukarrari so, hilabeteotan bertsoa espektakuluaren legeei men eginda egongo dela eta etsiak hartzear, lauzpabost arnasketa sakon [...]
