PENTSAMENDUAK VS SENTIMENDUAK –
Doinua: Izarren hautsa
Nahiz ta barrenak baietz diostan
ez dut egingo negarrik,
sobran baitakit gaur itsasoak
ez dakarrela aparrik…
Lehen zirenak oroitzapenak
dira oroitzen ditudan penak,
baina ez daukat indarrik.
Lehen hitz egiten zuten bihotzek,
orain, itxuraz, bi harrik;
atzoa oso presente daukat,
ez dut ikusten biharrik.
Lehen kafea daukat gogoan,
ni zure eta, zu nire alboan…
Itzultzeak ez du txarrik,
baina ez dut nahi bakarrik.
Logiken baitan berez ez dakit
sentimenduak azaltzen,
koherentea izaten eta
barrenak azaleratzen.
Buruz naiz aske, bihotzez estu,
sentimenduak zentzurik ez du
eta ez naiz gai aldatzen.
Biok berdina sentituz gero
printzipioz zerbait ona zen,
baina ilusioz hasi ote naiz
jada enparanoiatzen?
Lokartu aurreko ordu erdian
pentsatzen jartzen bainaiz (agian):
Zenbatetan oheratzen
zaren zu nigan pentsatzen.
Badakit honek ez duela nik
emana beste garrantzi,
ekuazioan “x” sinple bat
behar nuela ebatzi;
baina nahastu egin zait gauza,
nahiz eta argi ez izan kausa.
-Nondik behar nuke hasi?-
Eta duela segundu erdi
egin nahi arren garraxi,
Whatsapp soinuak paranoia bat
zela dit ohartarazi:
Zeren mezuak malizi gabe
dio: “Txiki, gaur zer moduz zaude?”
Aurreko dena dut ahantzi
(e)ta ez dut nahi gehio idatzi.
