Txirrita, txapeldun – Testus: Pello Esnal Sekzio izena; Bat-bateko bertsoa, jolas galduaren bila Bat-bateko bertsoaren jolas-izaera du idazlan honek abiapuntu eta jomuga. Bere-berea du bat-bateko bertsoak izaera hori. Jolas egiteko erabili ohi da bertsoa lagunarte, bazkalondo, afalondo, taberna eta sagardotegietan. Baina badu beste erabilerarik ere, txapelketetan eta. Bat-bateko bertsoa, oro har, galtzen joan da
Txirrita eta Arcipreste de Hita – 36ko txapelketarekin hartu zuen sonak bertsozaleez harago zabaldu zuen Txirritaren mitoa. Bertso mundutik urrun samarretik idatzia dirudi Diario de Navarraren azalean bertsolariaren argazki eta guzti argitaratu zen soslai honek. Hernaniarraren itxurarekin jolasten du, eta bertsolaritzaren eta poesiaren badaezpadako harremanari ere heltzen dio, beste klasiko bat. ‘Este es
Pello Errota aguretu bat eta Txirrita lirain bat – Ziklo berrian topatu den lehen testu esanguratsua 1926an argitaratu zen Madrilgo La Voz egunkarian. Luis Antonio De Vegak sinatzen du eta bertsolari batzuekin nola topo egin duen kontatuz ekiten dio: Son tres y famosos en todas las anteiglesias y villas (…) Dicen los versos con rima
Txirritaren arrastoa – 1930eko hamarkadako bi txapelketen kroniketan nahiz Ramosen elkarrizketan nabaria da mito bizi bat zela hernaniarra. Fernando Amezketarraren pareko ateraldi eta pasadizo andana egozten zitzazkion, eta bertsolariek eurek ere maisutzat zeukaten. Adinak eta kiloek nahieran mugitzea eragozten bazioten ere, jendeak bere presentzia eta bertsoak eskatzen zituenez, plazarik plaza jarraitzen zuen eta alde batetik
Txirritari – Hurrengo agertokia kuriosoa da benetan: aldizkari madrildar batek, Estampak, 200.000 aleko tiradarekin garai hartan Espainiako kultur aldizkari salduena, Txirritari egindako elkarrizketa luzea eskaintzen digu urtebete eskasera. Badu honek ere bere azalpena, ordea: Kultur aldizkariek garai hartan argazkiz ongi hornitutako irakurketa arina hartu zuten ikur, eta arreta berezia jarri zioten bitxikeriari buruzko
