Felix Zubia
Felix Zubia

2021-02-05

Ilargirako bidean

Ilargirako bidean –

Doinua: Misiolari baten moduan

Izen bat bada, ospe handiaz,

Heldua gure artera,

Elon Musk bere grazia eta

Aberatsa da gainera.

Dirua eta denbora sobran,

Kontuak zuek atera,

Lurrean nahiko toki ez eta

Astronautaren antzera,

Bidaiak egin asmotan dabil

Ilargi eta Martera.

 

Haien hitzetan egingo dute,

Metafora ederrean,

Espaziora doan taxia

Beste guztion aurrean.

Ordenagailuz gidatzen dena

Astronauta beharrean,

Ilargipean bururatu zait,

Nor dabil inularrean?

Burua dauka orbitan eta

Oinak ez dauzka lurrean.

 

 

Texas aldean ba omen dute

Halako basamortua,

Txoko batean jarri digute

Kohete aireportua,

Orain artean nahiz hiru aldiz

Den gorantz abiatua,

Hiru alditan gelditu zaigu

Burdin-hauts bilakatua,

Nigandik urrun egin bezate

Euren esperimentua.

 

Merke-merkea ez da izango

Lan horietan hastea,

Aberatsentzat egin du plana,

Ez da komeni nahastea.

Enpresa baten jabea bata,

Banku batena, bestea,

Gauza onen bat izan behar du,

Kontsolamendu tristea,

Modu horretan lortuko al da

Lurra bakean uztea.

 

 

Gaizto xamarra izan liteke

Nire irudia, tira,

Baina barruan daukadan hura

Askatzea komeni da.

Hiru jeneral, bi diktadore,

Barruan ageri dira,

Burtsan etxetik aberastu den

Gizon bat haiei begira,

Pena handirik ez zen izango

Denak galduko balira.

 

Espaziora zabaldu nahian

Omen daude turismoa,

Gure garaiko bekatu handi

Da exhibizionismoa.

Bidean askok galdu behar du,

Hartua diot susmoa,

Eta lurrean disfrutatzea

Dudanez nire asmoa,

Izarretara begira baina

Sofan etzatera noa.

Ilargirako bidean