Martxoak 3ari jarriak –
Doinua: Gaur forjariak lana utzirik
1
Istorio hau hasi zenean
Gasteiz ez zen orain dena
Franko zebilen auzoak sortzen
Gure hirian barrena
Etorkin ziren 10etik 5
Ta euskara zen falta zena
Seminarioko pasilloetan
Soilik entzuten zutena
Baina batzuek udaberria
Nahi zuten herriarentzat
Diktaduraren katea hautsi
Eraiki herri aske bat
Bide berriak zabal zitezen
Haien seme alabentzat
Mila bederatziehun
Ta hirurogei bueltan
Araba euskaldun bat
Zuten ametsetan
Erresistentzia zen
Kantu ta dantzetan
Hartza esnatu zuten
Mairulegorretan
2
Amak kartzelan zegoenean
Entzun zuen notizia
Frankorentzako heriotza ta
Herriarentzat bizia
Asanbladetan, barrikadetan,
gau-eskolan ikasia
Izan zen gure belaunaldia
Ernaldu zuen hazia
Urtarrilean matxinatu zen
Arabako forjaria
Klase kontzientziak elkartu zuen
Gasteizko langileria
Berriro ez zen Gasteiz izango
Apaiz ta fatxen hiria
“Ez ba digute ematen
Arrazoia guri
Ez ba digute ematen
Behar legez ongi
Su emango diogu
Gure fabrikari
Eta nagusiaren
Etxe guztiari”
3
Zortzi orduko lan egunak ta
Soldata duina buruan
Hilabeteko oporraldia
Etena asteburuan
Ikasten eta zaintzan zeudenak
Batu ziren segituan
Herri osoa kalera irten
Zen martxoaren hiruan
Auzorik auzo elkartu ziren
Eta Asanbladak egin
Iritsi arren Zaramagara
4000 langilerekin
Hausterre egunak kea utzi zuen
Fraga pozik egon zedin!
“Entren con todo. Cambio”
Poliziak lehiotan
Ke poteak elizan
Ta irtetzekotan
Egurra guztientzat
Kolpe ta tirotan
Justizia nun egon da
Mende erdi hontan?
4
Mundura ekarri gintuzten gero
Eta behar zen kabia
Eskubideak, erakundeak
Hizkuntzarentzat argia…
Baino urteak pasatu arren
Kalea ez dago garbia
Lurrean daude haien odola
Eta zuen izerdia
Amets guztiak harrez geroztik
Nahiz ez bete, behar bada
Barrikadaren alde berean
Hiru belaunaldi gara
Borrokatzeak merezi du ta…
Goazen berriro plazara!
