Txakurra –
Doinua: Txirrita hil dala
Lesakan bada gizon handi bat,
Bertsotan aritzen dena,
Pandemiaren gorabeherekin
Txakurra deitu nauena.
Ederki dakit zer den okerra
Eta zer dugun zuzena,
Zer dela eta jarri didate
Modu hortako izena?
Hil zaizkigunak lau milioi pasa
Zenbatu dira munduan,
Euskal Herrian ia sei mila
Begiratu inguruan.
Gauza bat daukat oraindik ere
Ezin sartuta buruan,
Zer dela eta ukatzen duten
Izan ez balitz moduan?
Zazpiehun kasu baino gehiago
Neure begiz ikusiak,
Heriotzaren bidez lezio
asko gara ikasiak.
Batzuk saihestu nahi nituzke nik,
Aholkuz adieraziak.
Zer dela eta jasotzen ditut
Holako hitz itsusiak?
Zenbaitek, baina, gertatuari
Egiten diote uko,
Konspirazio baten azpian
Gaituztela zapalduko.
Ideia latz bat bururatzen zait
Horiek entzun orduko,
Bost mila aldiz ukatu arren
Ez dela desagertuko.
Ez dakit zeinek asmatutako
Gezur bat omen da dena,
Txertoak berriz erdi-pozoia
Guztia galtzen duena.
Dudarik bada, ospitalera
Etor dadila hurrena,
Ikusi nahi ez duen hura
Da itsurik handiena.
Negazionista batzuek ere
Pneumoniaren harira,
ospitalera iritsi dira
Eta nahiko tira-bira.
Hasieran harro xamarrak baina,
Egia hutsa hori da,
Arnasa falta zaien unean
Ederki umiltzen dira.
Makina saltsa izan ditugu
Covid-aren inguruan,
Hautatu dugun bizimoduak
Jarri gaitu apuruan.
Ekonomian, garraioetan
Eta zaintzeko moduan,
Zoritxarrean zertan pentsatu
Asko daukagu munduan.
Nabaria da gauza guztiak
Ez direla ondo egin,
Agintariek, kazetariek,
Eta medikuok berdin.
Gertatu dena onartuz eta
Errepikatu ez dadin,
Burua martxan ipini eta
errespetuan hitz egin (bis).
