Galdu ala joaten utzi - [caption id="attachment_62202" align="aligncenter" width="640"] Arg: Beyza Kaplan[/caption] Estaziora heltzearekin batera eman didate trenaren ateek abisua: pi-pi-pi! Bagoaz; pi-pi-pi! Igo, azkar!; pi-pi-pi! Azken abisua; pi-pi-pi!… Hirugarren [...]
Uda ez da garai indartsua izaten bertso-eskolentzako. Nik neuk, pena handiz agurtu ditut Donostian edukitzen ditudan ikasleak. Har ezazue atseden behar beste, gero indartsu itzultzeko. Hori omen da oporraldien zentzua. Espero dut irailean hiru gazteak gogoz etorriko zaizkidala, ikasten, hobetzen eta ondo pasatzen jarraitzeko irrikaz. Hala joaten nintzen ni ikasturte hasierako klaseetara.
Lau urtero hiru txapelketa jokatzen ari da Oihana Bartra Arenas azken hogei urteetan. Bertsolaritza lehia baino gehiago dela jakitun da, baina lehia uzteak ekar lezakeen amildegiak beldurra ematen dio.
Halaxe nabil azken boladan kide gipuzkoarrei begira. Saioren bat bertatik bertara, beste batzuk etxetik… Aulkian eserita. Lasai. Batzuengatik poza bezala beste batzuengatik min hartuz. Badakigu nolakoak diren txapelketak. Erabat justuak inoiz ez, mingarriak askorentzat. Gogorrak beti parte hartzaile guztientzat. Gure lagun Luzek behin esan zuen bezela:” lau karamelo eta dozenako belarrondoko. Horixe duk txapelketa!”
Txapelketa, oasi bat desertuan - Askok ahazten hasia izango duzue baina modu batean edo bestean parte hartu genuenontzat, niretzat bai, behintzat, oraindik fresko xamar dago memorian, bi urtean behin ospatzen [...]
