Felix Zubia
Zeharkako ikasketak – Bertsolaritzak gauza askotarako balio du. Lehenik eta behin, ondo pasatzeko. Eta hortik aurrera, ziur milaka dohain aurkituko genizkiokeela, bertsolari eta bertsozaleen artean galdezka hasiz gero. Homo sapiens omen gara, hau da, jakintsua den izaki biziduna. Arrazako hainbat eta hainbat pertsonaren jokabideak ikusita, oso zalantzazkoa du izena, baina behinipin, ikasteko gai den izakia dela
Elixabet Etxandi
Gailurra – Azken asteetan, bertsozale guzien whatsapp taldeak bertsoeskola.eus estekaz bete direla uste dut, elkartetik bultzatua, bertso eskolak birtualki elikatzeko tresna. Gogoratzen naiz nere lehen bertso eskolaz, 14 urterekin, Larzabalen. Garaian, (duela 5 urte bada ere), bertsu baten pentsatzeko 10 minutu behar genituen, eta erratz atzetik kantatzeak beldurra emaiten zigun. Doinuz josita, bi aldeetan inprimatutako
Aroa Arrizubieta
Boa, besoa, betoa, bera, soa, beroa… – B(erts)oa. *Boa bat lepoan jarri eta begiak betaurrekoen atzean ezkutatu ditut. Mozorrotuta nago orain, ahaztu ditut lotsak, joan dira beldurrak. Orain lasai igo naiteke oholtzara, ikusten dutena ez bainaiz ni, mozorro bat baizik; beraz, gaizki egindakoen erruduna ez naiz ni, nire pertsonaia baizik. Hori baita nire beldur handiena:
Oihana Iguaran
Esker aunitz, Jon – Jon Barberenari… Lehenik oholtzan, bertsolari ondoren Idazle Eskolan, poeta azkenekoz mezuz, lagun. Eta orain erraietan, uzkurdura eta bertsogintzan, euskalgintzan, hutsune eta topatu zintugun guztiongan, maitasun. Eta gero, gero ere bertsolari, poeta, lagun; gero ere uzkurdura, hutsune, maitasun. “Betirako denbora aunitz zen” 40 urte, ordea, goizegi zen.
