Fredi Paia
Filomena – Doinua: Ikusten duzu goizean Elur zuriaren otsein bilakatzen da edozein gutxienez urtean behin Paisaia zuri artistikoak txiki utzi du Guggenheim errutinak gaitzan jarein panpin biribilak erein guztiok bihurturik sein. Txingar bartzunen ilendi zure ondora banengi erraz ninteke defendi irristaketan jolastu gara urli, sandi zein berendi zure oinetan errendi gatzaizkizu
Elixabet Etxandi
Datorrenari – Doinua: Amodioa gauza tristea 1. Urte zaharrak utzia digu konzientzia goibela, Urtarrilean alta gogotsu gentozen beti bezela Baina betiko martxa hasi zen krisi, injustizi, gerla Izurritea gehitu zaigu ez genekien honela Bi aldiz 20 zuen urteak kuarentena zekarrela 2. Urte berri hau berria alda? Zaila baita hobetzea: Mundu hontako menderakuntza,
Enare Muniategi
Urte barrian sartu barritan – Gutxi batuko ginela eta, Gabonak xumeagoak izango zirela eta, beste hainbeste notiziren ostean, batzuk pozarren aurten ez genuelako horrenbeste jango, beste asko pozik inor aguantatu behar ez delako, eta beste asko penaz poteoa seietan amaitu delako. Denoi, loditu zaretenoi zein loteria tokatu zaizuenoi, ospatu duzuenoi eta hasarratu zaretenoi, urte barria
Iker Gorosterrazu
Azken puntua – Aunitzetan hasiera oso argi ikusten dugu baina akabera inoiz ez da aurreikusitakoa izaten. Ala bai, bertsoei buruz ari garenean behinik behin. Edo ez. Hasieretan ilusioa, gogoa, ezinegona, poza, urduritasuna,… gainezka izan ohi dut. Akaberan sentsazioak deskribatzea niretzat zailagoa da eta ez naiz zerrendatzen hasiko argi ez dudan kontu bat. Hasiera nolakoa izanen
Oihana Iguaran
Mugak – Bertsoa beti izan da zubi. Hainbat norabidetara gurutzatzeko zubi, gainera: entzuleengana, ofizio-kidearengana, audioz jaso duen edonorengana, oroigarrian oparitu diotenarengana… baina baita egoera batzuetara eta norbere baitara ere. Sekulako tresna daukagu, komunikaziorako. Ez komunikaziorako bakarrik, ordea. Lehen helmuga hori gaindituz beste gizarte bat pentsatzeraino eraman gaitzakeen tresna da bertsoa, Euskal Herri bat praktikan bizitzea
