Elixabet Etxandi
Binaka – Poza eman dit Araban Binakako Bertsolari Txapelketa antolatu zutela ikusteak, kulturaz hain xume eta kili-kolo dagoen pandemia egoera honetan. Asko gara txapelketako formatu tradizionalarekiko kritiko, erdi-konbentzituak, nagituak ez errateko. Indibidualtasunetik eta konpetiziotik aparteko mundu bat eraiki nahi dugula diogu askotan, baina zaila egiten zaigu hitzak eta ekintzak juntatzen diren jomuga hori aurkitzea. Maiz
Oihane Perea
Apirileko ferian arabarrak uztarrian – Pandemia garai hauetan badirudi Txapelketak aurrera ateratzea zailtasunez betetako bide bat dela, horrela ikusi dugu bertsolariek eta antolatzaileek herrialdez herrialde. Arrazoi ugari mahai gaineratu daitezke, eta antza denez ez da erreza banakako lehia juxtu bat aurrera ateratzea egun ditugun baldintzekin. Aldi beran plaza segurua dela aldarrikatzen ibili gara han
Fredi Paia
Itzulpen bat irudimenaz – “Irudimen” eta “irudimentsu” hitzak erabili ohi ditugu, zalantzarik egin gabe, erraz bereizi ezineko ezaugarri komunak ei dituzten hainbat fenomeno adierazteko. Iruditzen zaigu ironia, umorea, pikardia, komedia, zuhurtasuna, asmakuntza, originalitatea, parodia, txistea, erdibideko adierazpenak, bizitasuna, satira zein eleberria irudimenari datxezkiola. Ikasketa prozesuak errealitate horiek guztiak bateratu ditu gure oroitzapen linguistikoan. Zer dute,
Enare Muniategi
Ahuakatedun tostadak gosaltzeko – Erritualez betetako bizitza daramate batzuk. Goizean jaiki eta ohea egin, aurpegiko xaboi espeziala eta krema, gosaltzeko tostadak ahuakatearekin, kafea olo esnearekin, lantegirako arropa jantzi eta ateko sarrailari hiru buelta emanda irteten dira batzuk. Tartean pausuren bat ahaztuz gero, egun txarraren seinale batzuentzat. Zer esanik ez andamio azpitik pasatzen ez
Joanes Illarregi
Alfonbra gorritik lokatzera – Ikaragarrizko beroa ematen duten eta bertsolaria itsutzen duten foko handiak, 200 ikusle edo gehiago sartzen diren (baina 70entzako soilik baimenduta dauden) aretoak, BEC edo Navarra Arenarako balioko luketen soinu ekipoak, gutxienez metro bateko altuera duten oholtzak, entzuleen artean ezagunak ezin identifikatu, ezin publikoaren aurpegi keinuak ikusi bertsoa amaitzerakoan, benetakoak edo konpromezuzkoak
