Susperraldi zantzuak – Miren Garatek BERRIA egunkarian. 2019ko datuetara iristeko «koska bat» falta da oraindik, baina azken bi hilabeteetan ugaritu egin dira bertso saioak. Uda nola joango den igartzea zaila den arren, baikor daude Bertsozale Elkartean, bertsolariek baitiote eskaerak jasotzen ari direla. Herrietako jaiei eta ospakizunei lotutakoak izaten dira udako bertso saioetako
Deskonfi(n)atzea – Hitz joko basikoa, bai, baina egoeraren adierazle ona dela iruditzen zait, deskonfinamenduak dakarren lausotasunean. Neurriak egun batetik bestera aleariotoki aldatzen diren honetan, nahiz eta berez maiatzaren 19tik aurrera Ipar Euskal Herriko ekimen kulturalak berriz hasten ahalko diren protokoloak jarraituz, ez dakit zerk itxoiten gaituen hain aldakorra eta inestablea dirudien ortzimuga honetan. Berriro ere
Bolumena – Mikrofonoak asmatu aurreko garaian, ahotsaren bolumena izan zitekeen bertsotarako aurrebaldintza. Isiltasunaren bolumena beti zaindu izan da bertsogintzan, txaloena baino gehiago axola zaigu, ziurrenik (biak dira bertsoaren lehengai, baina oparoago izaten da lehena). Bertso eskolan ere, azkar esan ziguten ozen kantatzeko (bularra puztuta eta paparra goian). Geroztik, ahotsa eta eztarria zaintzen ikasi nahi izan
2020-2021 – Gogoratu naiz nola poztu ginen 2019ko abenduaren 31an, gauerditan atzera kontua amaitu eta 2020 iritsi zenean. Azkenean hamarkada berrian sartuak ginela pentsatu genuen, 10ak gibelean utzi eta 20en arora sartu ginela. Gogoratzen naiz nola gure 20 urteen langa pasako genuela pentsatu genuen 2000. urtean sortu ginen guztiok. Ilusioz beterik txin-txin egin genuen eta
Txoriak gara kaiolan – Doinua: ETAren su etenetik. Pertsonak beti omen du Askatasuna senean, Baina asko tresabira Biltzen gara zuzenean. Burua bertan jarrita Nagusien esanean, Goizeroko alpistea Janez modu otzanean. Sarritan ideia bera Etortzen zait, azkenean, Gure pentsamenduetan, Aisialdian, lanean, Txori txikiak garela Kaiola baten barnean. Homo Sapiens omen da Biologian
