Ez isuri odolik – Ez digute lehiakorrak izaten erakutsi, batzuoi besteei baino gutxiago. Edonola ere, lehoietara bota gintuzten txikitan, eta lehiatu egin gara umetatik. Lehia zaitez, baina ez desio irabaztea, talde bat zarete, hau ez da kirola. Ez dakit bateragarriak diren gure diskutso lagunkoiak eta bertsolaritzan dagoen lehia. Agian bateragarriak bai, baina noren
Pasatzea- Hilabetez digeritu ostean onartu diot neure buruari txapelketan pasa egin naizela. Entzun nuen nire izena, ikusi nuen zerrendan idatzita, hala ere, ezin neure buruari holako lorpenik aitortu. Baina, esan bezala digeritzeko tartea behar izaten dut horrelako “pasadak” eta gero. Txapelketa bera, pasada handia izaten da batzuentzako, psikologikoki eta ondorioz fisikoki ere bai. Neu naiz
Eskolartekoa- Betidanik nahiko “antilehia” izan banaiz ere -kontraesanak barne, beti hartu baitut parte txapelketa eta sariketetan- eskolartekoa ezberdina iruditzen zait, berezia. Askorentzat lehenengo plaza izaten da hau, jendaurrean kantatzea benetan gustatzen zaizun ala ez deskubritzeko aukera bat besteentzat. Denetarik ikus daiteke halako saio batean: bakarkako batean 10 minutu zein 10 segundu pentsatzen, haurrak baino okerrago
TXAPELKETARI BURUZKO GALDERAK – Batzuek jakingo duzuenez, aurtengo Gipuzkoako honekin, bukatu ditut nire txapelketetako ibiliak. Atzera begira, joan den mendean hasi nintzen (zein zaharra naizen!), 1998ko Gipuzkoako Herriarteko Txapelketarekin, epaile lanak eginez; eta ondoren, bertsolari moduan, hainbat txapelketatan parte hartu dut. Baditut neure buruari egindako hainbat galdera, ez dut oraindik haientzat erantzunik topatu, eta hemen
Lehia – Bertso eskolan dabilen edozeinek jakinen du haurrek aunitzetan egiten dizuten lehenengotariko galdera zein den: zenbat aldiz irabazi duzu…? Galdera honek bertso eskolarako ere balio du, bertsoa eta lehia elkarren ondoan doazelako gustatu ala ez. Saiatu izan naiz edozein kirol motarekin (gurea ere kirola omen, hitzarena eta nazionala) alderaketetan sartu gabe erantzuten baina inoiz
