Boz goran pentsatzeko plaza jarri didate beraz. Zenbaitek kontrakoa usteko duen arren, errespetua ematen dit hitza publikoki erabiltzeak.

Aitortzen dut bakarkako lanak ez ditudala hagitz gustuko. Ofizioka aritzea bai; bertsotan, koplaka, puntuka,…baina gai zabal bat jaso eta ia hutsetik sortzen hasi behar hori …uf! Entzuleak harrapatuta gelditzeko moduko gai sinesgarri bat topatu, neurri luze bat hartu, antzinatik inork bota ez duen ideiaren bat ekartzen saiatu… sekulako nagikeria sortzen dit. Garai batean bakarkako lanak errazagoak ziren: “Etxalarko usategietatik pasatzen ari zaren usoa zara.Hiru bertso azpian dauden ehiztariei”. Horrela bai! Hiru ideia lotu eta pim-pam-pum, bertsoak eginak.

Urte berriak ekarriko al du bertsolaritzaren ekosistema deitzen diogun honetan ezer berririk? Ekarriko al du aldaketarik? Gertatuko al dira “gauzak”? Auskalo!

Iritsi da otsailaren 4a. Oles eta oles etxekoak jotzen ditut nik gaur ateak, dirurik ez bada, gizendutako bildotsa.

Ez zait ongi iruditzen diametro handiko pizzei eta maletategi luzea duten automobilei familiar deitzea. Lokalean, lagunen artean posible da pizza handi bat partekatzea, baita bakarrik bizi den elur zaleak, eskientzako tokia duen kotxea erostea ere.

Egunerokoan, agurra izan liteke kortesiazko kaixoegunon soila. Kortesiazkoa baina beharrezkoa.